LAist maakt deel uit van Southern California Public Radio, een door leden ondersteund gemeenschapsmedianetwerk.Bezoek LAist.com/radio voor het laatste nationale nieuws van NPR en onze live radio
Als u begin 2020 langskomt bij Sustain LA, vindt u een ruime keuze aan milieuvriendelijke, duurzame producten voor huishoudelijke en persoonlijke verzorging.Gewaxte voedselverpakkingen, drogerballen van biologische wol, bamboe tandenborstels, veganistische flossdraad: alles wat je nodig hebt om eindelijk een einde te maken aan je giftige relatie met wegwerpplastic.Beter laat dan nooit, toch?
De gezellige boetiek Highland Park is gespecialiseerd in goederen die daadwerkelijk worden afgebroken op stortplaatsen (in tegenstelling tot de meeste dingen die we kopen).Voel je niet schuldig als je niet al je afval in één bak gooit.Het doel hier is niet om mensen dingen weg te laten gooien, maar om ons te helpen de hoeveelheid afval die we produceren te verminderen.Deze taak is nu net zo belangrijk als vóór COVID-19.Maar het leven zonder afval heeft een grote tegenslag ondergaan nu de pandemie het verbiedt om je eigen tassen mee te nemen naar de supermarkt en dubbele tassen mee te nemen om mee te nemen.
Hoewel kunststoffen voor eenmalig gebruik niet noodzakelijkerwijs veiliger zijn dan herbruikbare alternatieven, gebruiken veel consumenten die zich zorgen maken over de verspreiding van ziekten ze opnieuw.(We sluiten wegwerpbare persoonlijke beschermingsmiddelen zoals maskers en gelaatsschermen uit.) Afgelopen zomer produceerden sommige Amerikaanse huishoudens 50% meer afval dan vóór de COVID-19-uitbraak.
Zal Amerika's herleefde liefde voor plastic een kortetermijnromantiek of een langdurig huwelijk zijn?De tijd zal het leren.In de tussentijd proberen zero waste-winkels ons nog steeds te helpen de plastic gewoonte af te schaffen.
Sustain LA-oprichter Leslie Campbell kan de toekomst niet voorspellen, maar ze weet dat de inventaris van haar winkel in de loop van het jaar dramatisch is veranderd.
De winkel verkoopt nog steeds bamboe keukengerei en roestvrijstalen rietjes, maar “die verkopen zijn vrij snel gedaald”, zei Campbell.“Handdesinfecterend middel, wasmiddel en handdesinfecterend middel, er wordt nu veel verkocht.”
Om aan deze verandering tegemoet te komen, moest Campbell, net als veel andere eigenaren van biologische winkels, hun bedrijfsmodel in recordtijd aanpassen.
Vóór de pandemie bood Sustain LA een tankstation in de winkel aan waar klanten herbruikbare containers konden binnenbrengen (of lokaal konden kopen) en hun voorraad milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen, zepen, shampoos en lotions konden aanvullen.Ze kunnen ook herbruikbare of biologisch afbreekbare persoonlijke spullen kopen, zoals rietjes en tandenborstels.Sustain LA verhuurt ook glaswerk, drankautomaten, serviesgoed en bestek om klanten te helpen de verspilling van evenementen te verminderen.
"Met het huurcontract hebben we een druk trouwseizoen in de lente en de zomer achter de rug en al onze stellen hebben hun plannen opgezegd of gewijzigd", aldus Campbell.
Hoewel het winkelen in de winkels werd opgeschort toen Los Angeles County half maart zijn eerste thuisbestelling uitvaardigde, mocht Sustain LA open blijven omdat het basisbenodigdheden zoals zeep en wasmiddel verkoopt.
"We hadden geluk.We hebben een aantal dagen telefonisch besteld, het hele assortiment gefotografeerd en een online winkel opgezet”, vertelt ze.
Campbell installeerde een contactloos ophaalsysteem op de parkeerplaats van de winkel, waarbij artikelen zoals zeep en shampoo worden afgeleverd in herbruikbare glazen containers die klanten tegen een borgsom kunnen retourneren.Haar team heeft de bezorgservice uitgebreid en de verzendkosten verlaagd.Ze werkten samen met het Los Angeles County Department of Public Health en in augustus kregen klanten toestemming om schone Campbell-containers terug naar de winkel te brengen voor desinfectie en bijvullen.
De voorkant van de winkel is veranderd van een heerlijk assortiment biologische producten naar een vol magazijn.Campbell en haar achtkoppige staf brengen op verzoek van klanten aanvullende niet-afvalproducten binnen.Bovenaan de lijst staan kattenspeeltjes gemaakt van kattenkruid en fleece.Zelfs katten kunnen zich vervelen in quarantaine.
"We hebben gaandeweg enkele kleine verbeteringen aangebracht", zei Campbell.De huurprijzen voor micro-evenementen begonnen in de zomer en herfst te stijgen, maar bleven stagneren nadat in november nieuwe huisvestingsorders werden uitgegeven.Vanaf 21 december is Sustain LA nog steeds open voor het aanvullen van de winkel in de winkel en voor klantenservice, maar slechts voor twee klanten tegelijk.Ze blijven ook contactloze en buitenbezorgdiensten aanbieden.En de klanten blijven komen.
Buiten de pandemie is het belangrijkste doel van Campbell sinds de opening van Sustain LA in 2009 geweest om het voor mensen gemakkelijker te maken om van plastic af te komen, maar dat is niet gemakkelijk geweest.
In 2018 produceerden de VS ongeveer 292,4 miljoen ton vast stedelijk afval, oftewel 4,9 pond per persoon per dag.De afgelopen jaren schommelde het recyclingniveau in ons land rond de 35%.Ter vergelijking: het recyclingpercentage in Duitsland ligt rond de 68%.
“Als land zijn we behoorlijk slecht in recycling”, zegt Darby Hoover, senior resource officer bij de National Resource Defense Council.“Het gaat gewoon niet goed met ons.”
Hoewel sommige beperkingen zijn opgeheven – supermarkten in Californië zijn weer herbruikbare tassen gaan gebruiken, zelfs als je ze moet gebruiken om je eigen boodschappen in te pakken – neemt de productie van plastic afval in het hele land toe.De pro-plastic lobby maakt misbruik van de pandemie en haar zorgen over hygiënemaatregelen om het plasticverbod van vóór COVID-19 tegen te gaan.
Vóór Covid-19 bloeide de strijd tegen plastic in de VS, waarbij staat na staat artikelen voor eenmalig gebruik, zoals plastic boodschappentassen, verbood.De afgelopen tien jaar zijn er zero waste-winkels ontstaan in grote steden over de hele wereld, waaronder New York, Vancouver, Londen en Los Angeles.
Het succes van een Zero Waste winkel hangt volledig af van de consument.Veel fabrikanten hebben zich nooit bekommerd om verspillende, onnodige verpakkingen – en doen dat nog steeds niet.
Aan het begin van de twintigste eeuw waren door klerken gerunde supermarkten de norm voordat de markten ‘super’ werden.Wanneer u deze winkels binnengaat, overhandigt u uw boodschappenlijstje en verzamelt de receptionist alles voor u, waarbij u bijvoorbeeld suiker en meel uit manden weegt.
“Als je toen een zak suiker van 25 pond wilde, maakte het je niet uit wie het verkocht, het ging je alleen om de beste prijs”, zegt John Stanton, hoogleraar voedselmarketing aan de St. Joseph's Universiteit in Philadelphia.
Alles veranderde in 1916 toen Clarence Saunders de eerste Piggly Wiggly Market opende in Memphis, Tennessee.Om de bedrijfskosten te verlagen, ontsloeg hij het winkelpersoneel en creëerde hij een zelfbedieningswinkelmodel.Klanten kunnen een winkelwagentje pakken en voorverpakte producten uit nette schappen selecteren.Kopers hoeven niet op verkopers te wachten, wat tijd scheelt.
“Verpakken is als een verkoper”, zei Stanton.Nu klerken niet langer goederen voor mensen verzamelen, moeten producten de aandacht van het winkelend publiek trekken door er kleine reclameborden van te maken.“Bedrijven moeten laten zien waarom je onze suiker moet kopen en niet andere merken”, zei hij.
Advertentie-matchende verpakkingen bestonden al vóór de zelfbedieningswinkels, maar toen Saunders Piggly Wiggly introduceerde, voerden bedrijven hun inspanningen op om hun verpakkingen te laten opvallen.Stanton noemt cookies als voorbeeld.Een eenvoudig koekje heeft nu twee verpakkingslagen nodig: één om het op je te laten wachten en één om reclame voor zichzelf te maken.
De Tweede Wereldoorlog dwong fabrikanten hun verpakkingen te verbeteren.Publiekhistoricus en grafisch ontwerper Corey Bernath legt uit dat de federale overheid tijdens de oorlog producenten ertoe aanzette duurzame voedingsmiddelen te produceren die in grote hoeveelheden naar soldaten konden worden verscheept.Na de oorlog bleven deze bedrijven deze producten produceren en herverpakken voor de civiele markt.
“Het is goed voor de zaken, ze staan klaar om dit materiaal te produceren.Je verkoopt het gewoon door en verpakt het opnieuw, en voila, je hebt lichte kaas en een tv-diner, 'zei Burnett.
Voedselproducenten richten zich op integratie en efficiëntie.Lichtgewicht en duurzaam plastic helpt hen deze doelen te bereiken.Bernat wijst op een vergelijking tussen glazen en plastic flessen uit de jaren zestig en zeventig.Vóór de komst van plastic moedigde de markt klanten aan om glazen flessen terug te brengen en statiegeld te betalen, zodat fabrikanten ze konden hergebruiken.Het kost tijd en middelen, en daarom zijn bottelaars overgegaan op plastic, dat niet breekt zoals glas en lichter is.Consumenten in het midden van de twintigste eeuw waren dol op plastic.Ze zijn de realiteit van sciencefiction, een teken van de effectiviteit en moderniteit van raketten.
“Na de oorlog dachten mensen dat ingeblikt voedsel hygiënischer was dan vers of diepvriesvoedsel.Destijds associeerde men versheid en hygiëne met verpakkingen”, aldus Burnett.Supermarkten beginnen voedsel in plastic te verpakken om te concurreren met gerecyclede producten.
Bedrijven stimuleren de consumptie van plastic.“Vroeger hergebruikten we dingen, maar bedrijven hebben dat veranderd.Alles wat wegwerpbaar is, is voor jou en je kunt het gewoon weggooien zonder erover na te denken”, aldus Burnett.
"Er zijn maar heel weinig regels die fabrikanten aansprakelijk stellen voor het einde van de levensduur van hun producten", zegt Campbell van Sustain LA.
In de Verenigde Staten hebben gemeenten een grotere verantwoordelijkheid voor het ontwikkelen en financieren van hun recyclingprogramma's.Een deel van dit geld komt van de belastingbetaler, een deel uit de verkoop van gerecyclede materialen.
Hoewel de overgrote meerderheid van de Amerikanen toegang heeft tot een of ander recyclingprogramma, of het nu gaat om sloop, drop-off of een combinatie van beide, maken de meesten van ons veel ‘wensfietsen’.Als we denken dat het gerecycled kan worden, gooien we het in de blauwe bak.
Helaas is recyclen niet zo eenvoudig.Hoewel plastic boodschappentassen technisch recyclebaar zijn, kunnen recyclingapparatuur hun werk niet doen.Afhaalbakjes en vette pizzadozen zijn vaak te vervuild met voedselresten om te recyclen.
Fabrikanten garanderen niet dat de verpakkingen die ze produceren recyclebaar zijn, zei Hoover.Neem bijvoorbeeld een doos sap.Hoover merkt op dat het meestal wordt gemaakt van een mengsel van papier, aluminium, plastic en lijm.Theoretisch kan het grootste deel van dit materiaal worden gerecycled."Maar het is eigenlijk een recycling-nachtmerrie", zei Hoover.
Producten gemaakt uit diverse composietmaterialen zijn lastig op grote schaal te verwerken.Zelfs als je spullen hebt die van hetzelfde soort plastic zijn gemaakt, zoals frisdrankflessen en yoghurtbekers, kunnen ze vaak niet samen worden gerecycled.
"Flessen kunnen worden spuitgegoten en yoghurtcontainers kunnen worden spuitgegoten, waardoor hun smeltpunt verandert," zei Hoover.
Om de zaken nog ingewikkelder te maken, accepteert China, dat ooit ongeveer de helft van het recyclebare afval in de wereld recycleerde, niet langer een groot deel van het afval van ons land.In 2017 kondigde China de introductie aan van een limiet op de hoeveelheid afval die wordt afgevoerd.In januari 2018 verbood China de import van veel soorten plastic en papier, en gerecyclede materialen moeten aan strenge vervuilingsnormen voldoen.
"We hebben niet zulke lage vervuilingsniveaus in ons systeem", zei Hoover.“Omdat de recyclebare materialen van de gemiddelde Amerikaan in één grote bak terechtkomen, wordt het kostbare papier dat naast die vette afhaaldozen ligt vaak blootgesteld aan vuur.Het is moeilijk om aan die normen te voldoen.”
In plaats daarvan zullen recyclebare materialen die ooit naar China zijn verzonden, naar een stortplaats worden gestuurd, in opslagfaciliteiten worden opgeslagen of naar andere landen (waarschijnlijk Zuidoost-Azië) worden verzonden.Zelfs sommige van deze landen, zoals Maleisië, zijn de gevolgen voor het milieu van eindeloos afval beu en beginnen nee te zeggen.Terwijl we onze binnenlandse recyclinginfrastructuur verbeteren als reactie op het Chinese verbod, worden we geconfronteerd met de vraag: hoe kunnen we stoppen met het creëren van zoveel afval?
Campbell en haar familie leven al tien jaar volgens een zero waste-levensstijl.Het is gemakkelijk om laaghangend plastic fruit voor eenmalig gebruik, zoals boodschappentassen, waterflessen en afhaalcontainers, kwijt te raken, zegt ze.De uitdaging is om huishoudelijke artikelen zoals wasmiddel, shampoo en deodorant te vervangen in duurzame plastic containers.
“De kan zelf is nog steeds een zeer nuttige en duurzame container.Het heeft gewoon geen zin om het zo vaak weg te gooien,” zei ze.Sustain LA was geboren.
Campbell merkt op dat hergebruik van cruciaal belang is om geen afval te veroorzaken.Plastic potten met wasmiddel zijn misschien niet zo Instagram-waardig als mooie glazen containers, maar door deze gigantische kolos te hergebruiken en opnieuw te vullen, kun je hem beschermen tegen de afvalstroom.Zelfs met deze stapsgewijze recyclingaanpak kunt u nog steeds voorkomen dat artikelen voor eenmalig gebruik op de vuilstort belanden.
Daniel Riley van Riley's General Store, die geen fysieke winkel heeft maar bezorging aanbiedt in de San Gabriel Valley, begrijpt het belang van de overstap naar zero waste.
“We hebben een heel druk leven en we hoeven ons afval aan het einde van het jaar niet in een glazen pot te doen.Bedrijven moeten verantwoordelijk worden gehouden voor het maken van duurzame verpakkingen”, aldus Riley.
Tot die tijd zal het zich richten op navullingen voor duurzame producten voor huishoudelijke en persoonlijke verzorging.
“Mijn doel is om betaalbare supplementen aan te bieden en dit met gezond verstand te benaderen om producten te leveren die mensen in mijn omgeving echt nodig hebben”, zei ze.
Voor Riley's General Store, die in november zijn eerste verjaardag vierde, stimuleerde de lockdown in maart de vraag van klanten, vooral naar wasmiddel en zeep.
“Het was een succes omdat mijn bezorgingen al contactloos zijn”, zei Riley, eraan toevoegend dat ze momenteel geen bezorgkosten in rekening brengt.
Posttijd: 03-aug-2023